تاریخ : چهار شنبه 13 / 8 / 1392

ساعت 14:52
توسط : یا مهدی

چرا محرم؟!

پيش از اسلام عرب، جنگ در اين ماه را حرام مي‌دانست و ترك مخاصمه مي‌كرد؛ لذا از آن زمان اين ماه بدين اسم نامگذاري شد.(1) و روز اول محرم را اول سال قمري قرار دادند.(2) در توضيح اين كه چرا ماه‌هاي ديگر كه جنگ در آنها حرام است، محرم ناميده نمي‌شود مي‌توان گفت: چون ترك جنگ از اين ماه شروع مي‌شد به آن محرم گفتند.

تاریخ : چهار شنبه 6 / 8 / 1392

ساعت 9:58
توسط : یا مهدی

مباهله پیامبر (ص) جلوه گاه حقانیت اسلام

تاریخ : دو شنبه 4 / 8 / 1392

ساعت 9:52
توسط : یا مهدی

جملاتی حکیمانه از قرآن کریم
كتابي فرخنده بر تو فرو فرستاديم، تا در آيات آن تدبير كنند و خردمندان از آن پند گيرند. ص آیه

۲۹

تاریخ : دو شنبه 4 / 8 / 1392

ساعت 9:49
توسط : یا مهدی

احادیثی منتخب از امام هادی علیه السلام

قالَ الا مامُ ابو الحسن، علىّ الهادى صلوات اللّه و سلامه عليه:
مَنِ اتَّقىَ اللّهَ يُتَّقى، وَ مَنْ اءطاعَ اللّهَ يُطاعُ وَ مَنْ اءطاعَ الْخالِقَ لَمْ يُبالِ سَخَطَ الْمَخْلُوقينَ، وَ مَنْ اءسْخَطَ الْخالِقَ فَقَمِنٌ اءنْ يَحِلَّ بِهِ سَخَطُ الْمَخْلُوقينَ.

تاریخ : دو شنبه 4 / 8 / 1392

ساعت 9:43
توسط : یا مهدی

در برزخ، آسمان هست و زمین هست چون عالَم صورت است، و موجودات و نفوس برزخیه اطلاع از دنیا دارند و از آسمانها و زمین مطلعند، البته حیات آنها در ملکوت آسمان و زمین است. و اما آن آیه مبارکه: «النارُ یُعْرَضُونَ عَلَیْهَا غُدُوا وَ عَشِیا وَ یَوْمَ تَقُومُ الساعَةُ أَدْخِلُو´ا ءَالَ فِرْعَوْنَ أَشَد الْعَذَابِ؛ هر صبح و شام بر آتش عرضه می شوند و روزی که رستاخیز برپا شود (فرمان می رسد که) فرعونیان را در سخت ترین عذاب داخل کنید» (غافر/46) از چند جهت میتوان از آن استفاده نمود که راجع به عالم برزخ است نه عالم قیامت کبری:

تاریخ : دو شنبه 4 / 8 / 1392

ساعت 9:41
توسط : یا مهدی

در روایات آمده است که سجده برترین اعمال بدن است و از سایر عبادات در نورانی کردن شخص، مۆثرتر. و نزدیک‌ترین حالات بنده به خداوند، حال سجده است؛ بخصوص اگر گرسنه باشد و سجده را با گریه همراه کند.

تاریخ : دو شنبه 4 / 8 / 1392

ساعت 9:33
توسط : یا مهدی

آیات عظام مکارم شیرازی، موسوی اردبیلی، شبیری زنجانی، سبحانی، روحانی و نوری همدانی به پرسش های شفقنا درباره منبر رفتن یک غیرروحانی پاسخ گفته اند.

تاریخ : شنبه 30 / 7 / 1392

ساعت 15:8
توسط : یا مهدی

دانستنی هایی درمورد عید غدیر خم

اشاره

رخداد غدیر در ذى‏الحجه سال دهم هجرى، تنها یک حادثه تاریخى نیست؛
غدیر، تنها نام یک سرزمین نیست، یک تفکر است؛
نشانه‏اى است از تداوم خط نبوت؛
چشمه‏اى است که تا پایان هستى مى‏جوشد؛
غدیر، روز اکمال دین، اتمام نعمت و موجب خشنودى خداست؛
روز بزرگ، روز گشایش و روز تکامل است؛
غدیر، نه تاریخ است، نه جغرافیا و نه روایت، بلکه ولایت است؛
پیشوند غدیر، رسالت است و پسوند آن، ولایت و امامت.

تاریخ : چهار شنبه 4 / 6 / 1392

ساعت 15:35
توسط : یا مهدی

عطوفت امام علی (ع)

1- عفو برده ی خطاکار

امام علی(ع) روزی یکی از بردگان را صدا زد، و او جواب نداد،
چند بار نام او را بلند خواند و او شنید و پاسخ نداد.
حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) خود به نزد او آمد و فرمود:
مگر صدای مرا نشنیدی؟
گفت:
چرا شنیدم، چون از عقوبت شما ایمن بودم ، خواستم شما را به خشم آورم.
امام علی (ع) فرمود:
من هم به خشم می آورم آن شیطانی را که تو را این چنین اغفال کرد.

***

سپس او را در راه خدا آزاد کرد .(1)

2- روش برخورد با نیازمند

حارث همدانی حاجتی داشت، به منزل حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) رفت، امام علی (ع) پس از سلام و احوال پرسی، فرمود:
آیا خواسته ای داری؟
حارث گفت: آری.
حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) بلند شد. و چراغ را خاموش کرد و فرمود:
ای حارث! چراغ را خاموش کردم که در برابر خواسته ات دچار ذلّت و خواری نشوی.
حال هر چه می خواهی بگو!
زیرا از پیامبر اکرم (ع) شنیدم:
اَلحَوائِجُ أمانَهُ مِنَ الله فِی صُدُور الِعباده فَمَن کَتَمها لَهُ عِبادَهُ و مَن أفشاها کانَ حَقَّاً عَلَی مَن سَمَعها أن یُعیُنَهُ

***

«خواسته های مردم در دل های بندگان أمانت است، هر کس آن را پنهان دارد برای او عبادت نوشته می شود، و کسی که آن را آشکار کند، باید شنوندگان او را یاری کنند.»(2)

***

تاریخ : چهار شنبه 4 / 6 / 1392

ساعت 15:35
توسط : یا مهدی

عدالت در رفتار اجتماعی

در روزگار خلافت خلیفه ی دوم، شخصی ادعائی نسبت به حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) داشت و بنا شد در حضور خلیفه رسیدگی شود.
مدّعی حاضر شد.
و خلیفه خطاب به امام علی (ع) گفت:
ای اباالحسن در کنار مدّعی قرار گیر تا حل دعوا کنم.
که آثار ناراحتی را در سیمای حضرت امیرالمومنین علی (ع) نگریست گفت:
ای علی! از اینکه تو را در کنار دشمن قرار دادم ناراحتی؟
امام علی (ع) فرمود:
نه بلکه از آن جهت که در رفتارت نسبت به ما دو نفر عدالت را رعایت نکردی نگران شدم، زیرا او را با نام صدا کردی و مرا با کینه و لقب «ابوالحسن» خواندی (1)، ممکن است طرف دعوا نگران شود.